ANG PAYO NG AKING INA
ni Gregorio V. Bituin Jr.
Abril 28, 2013, unang araw ngayong taon na nagkita kami ng mahal kong ina. May iniwan siyang magandang payo sa akin, isang payo ng pagtitiwala sa kakayahan, isang payo ng pagmamahal.
Apat kami sa bahay namin sa Sampaloc, si Inay, si Itay, ako, si Lala na kapatid kong pang-apat. Hhabang kumakain kami ay pinanood namin sa telebisyon ang dati kong scoutmaster noong elementarya na magician na ngayon, at nanalo sa Pilipinas Got Talent, nina Kris Aquino. Si Sir Cris Castro na magician ay kilala rin nila ng tatay ko bilang scoutmaster nuong elementarya ako dahil naging bahagi sila ng Boy Scouts Parents Association.
Sinabi si Inay, habang nilalantakan ko ang masarap na adobong sitaw, na magpraktis daw akong kumanta dahil maganda naman daw ang boses ko, at dapat sumali rin daw ako sa mga kontest. Nakikita kasi niya ng mga nakaraan na aktibo ako sa pagkanta sa videoke. Nuong kaarawan niya ng Setyembre, lagi akong kanta ng kanta sa bahay, aba'y paano nakainom ako noon. Malakas lang loob kong kumanta dahil nakatagay.
Gayunpaman, bihirang pumuri ang nanay ko kung hindi totoo, at matindi rin siyang tumuligsa, lalo na't nakikita niyang dapat itama ang mga mali. Kaya nang sinabi ni Inay na maganda akong umawit at dapat akong magpraktis, isa iyong magandang payo ng ina sa kanyang anak. Isa iyong pagtitiwala at pagbibigay ng lakas ng loob. Marahil, isa nga iyon sa aking talento.
May pinagmanahan naman ako, dahil maganda rin ang boses ng nanay ko at ng aking Ate Bheng, na dating umaawit sa UST Chorale nung nasa kolehiyo pa si Ate. Ang kapatid kong si Jojo ay kumakanta rin. Si Lala ay magaling sa piyano, at ang dalawa pang kapatid kong lalaki ay magaling sa kompyuter.
Salamat, Inay, sa iyong payo at muling pagtitiwala.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento