Patakbu-Takbo

PATAKBU-TAKBO

ni Gregorio V. Bituin Jr.

Di ito hinggil sa pagtakbo sa away, kundi sa isport. Bata pa ako'y kasa-kasama na ni Erpat and his gang sa pagdidyaging mula sa Sampaloc hanggang sa Folk Arts. Syempre, malayong takbuhin iyon. Tatahakin namin ang Nagtahan at ang kahabaan ng Quirino Avenue hanggang sa makarating ng Roxas Boulevard. Sabado at Linggo ito, pero mas madalas ang Linggo, hanggang sa masanay na rin ako sa pagdidyaging kahit di na sila kasama.

Minsan, pag di kasama ni Erpat mga kaibigan niya, dumadaan pa kami ni Erpat sa mga Kuya Delfin, sa may Anakbayan St., sakop na ito ng Paco. Mga pinsanin ito ni Erpat.

Lumaki akong isa ang dyaging sa aking pinagkaabalahan. Kaya nung nasa high school na ako, isa ako sa nakuha para maging kinatawan ng aming eskwelahan sa larong track and field, na ang kalaban ay mga track and field players ng iba pang school.

Nasa fourth year ako noon sa high school nang maging track and field player ako, kasabay ng pagiging opisyal ko ng CAT. Kung di sa Letran ay sa ground ng UST kami nagpa-praktis. Noong panahong ito ko nakita ng personal ang artistang si Eula Valdez, na nakakasabay namin sa pagdidyaging. Magmula noon, imbes na sa Roxas Blvd. ako magtungo para magdyaging ay sa UST oval na lang ako nagpupunta, malapit pa sa bahay namin.

Kahit papaano'y naging tahanan ko na rin ang Rizal Memorial Coliseum sa may Vito Cruz sa Malate dahil dito idinaraos ang karamihan ng mga laro. Bago ang track and field, nirepresenta ko na ang Letran nuong 2nd year high school ako sa 4th National Tae Kwon Do Championship na ginanap din sa Rizal Memorial Coliseum pero sa basketball court. Kalaban ng grupo ng Letran noon ay ang grupo ng Virra Mall. Tiglilima bawat grupo. Lima kami sa Letran habang lima rin ang mga taga-Virra Mall. Green belter na ako noon, pangatlong belt mula sa white na para sa baguhan.

Sa oval ng Rizal Memorial Coliseum ginaganap ang track and field. Lumaban ako sa 400 meter relay, at 1,000 meter dash. Ang paikot ng oval ay 400 meters, kaya ang dalawa't kalahating ikot sa oval ang 1,000 meter dash. Di man ako nanalo, di man ako nagkamedalya, pero binigyan ko naman ang aking mga katunggali ng magandang laban. Kaya minsan man sa buhay ko'y naging atleta ako at naging bahagi ng National Collegiate Athletic Association (NCAA), ang karibal na grupo ng manlalaro ng University Athletic Association of the Philippines (UAAP).

Pero di lang sa tatay ko ako nagmana ng pagka-interesante sa pagtakbo, o sa pagdi-dyaging. Dahil ang nanay ko mismo ay naging track and field player sa mismong kanilang opisina. Aba'y mas sa kanya yata ako nagmana sa takbuhan.

Tumatakbo pa rin naman ako, nagdi-dyaging paminsan-minsan, at masasabi kong malaki ang naitulong nito sa akin para mas maging disiplinado ako sa aking mga ginagawa. Dahil bilang dating atleta, ang disiplinang itinuro at naranasan ko rito ay malaking aral at gabay sa pagsalubong ko sa maraming hamon sa buhay. At alam kong magagamit ko pa rin ito sa mga taon pang darating.